Wajeszew

I zasiadał Jaakow w ziemi Ojca, w ziemi Kaanan

Ojcze i oto w Twojej ziemi wtedy zasiadaliśmy…

Kiedy spotykasz sprawiedliwego na swej drodze,

Który ma sen o Twojej przyszłości

Wykop w ziemi dół

I go tam wrzuć

Albo sprzedaj go albo go kup

rozedrgana dusza odbiera świat

w wielo-wymiarze

i stół i kamień

rozedrganymi igrają

atomami

przed tronem niezrozumiałego B-ga

który bierze Cię na ręce tak pieszczotliwie jak najcenniejszy skarb

i rani… Nie jesteś zagubiony?

Kiedy spotykasz sprawiedliwego

wykop dół, poszukaj wędrowców, dobij targu

Sny potrzebne są prorokom

Pasterze swego losu potrzebują złota

Bo ono odbija blask, ukaja strach – świat wiruje pod stopami

Piękne tancerki tańcują biodrami…

Kiedy spotkasz Sprawiedliwego wykop dół, na Kidusz Haszem powiedz - kadisz…

Oto jest w śród nas i Jego głosem śpiewają serafiny

Tak chciałabym odejść pierwsza na drugą stronę losu i zostać Twoim aniołem

Tym, który przyjdzie po Ciebie skruszony, zawstydzony blaskiem Twojego wzroku

I poda Ci rękę byś wyszedł z dołu ku promieniom światła

Tego z pierwszego dnia stworzenia ukrytego przed ludzkim okiem

W ciszy Twojej duszy…

Pokłoniłabym się nisko

Otuliłabym Ci stopy ciepłym kotem mlecznej drogi

Byłabym najsłodszym z aniołów – moje kamienne oblicze by pękło – jak rozpadające się serce z

Rozedrganymi atomami duszy, która zrozumiała śpiew wszechświata – Jego rytm…

Jak słodka B-gu jest Twoja dusza…

I wołał prorok na pustyni

„niech się nawrócę,

B-g zsyła cierpienie słudze

Co z robi z moim cieniem?”

Wtedy zapytała, przepraszam, a którędy droga do Ziemi Kanan do Ziemi mojego Ojca?

I On się uśmiechnął na pożegnanie…